ساعت خیالی Imaginary clock

میزان کارکردم از دست من در . رفته است . فقط خیلی خشک تر شدم . با سوالات از هوش مصنوعی پرسیدن از لحاظ انعطاف مجبور شدم . شانه های روغن مالی کنم . تا احساس بهتری پیدا کنم . زاویه این کار تراپی مفصل کار آدم های حرفه ای است . نیاز به ایستادگی دارد . در این راه بدتر شدم . یعنی دردم . بیشتر شد . اما . بیخیال علم من بیشتر شد . فقط می دانم . سرعت تایپ و اینجور چیزها . به کنار یا حاشیه رفتن . بیشتر به سمت حاشیه رانده شدم . نمی دانم . چی می خواستم . اگر توان کار نداشته باشی . از مسیر خارج می شوی . وقت چرا اینقدر کم شده است . این روزها به جای آرامش بیشتر . استرس بیشتر دارم . فقط باید همه چیز نیمه زندگی هر لحظه تلاش می کنم . بهتر شوم . این کارنامه ای در دست نیست . متاسفانه کارها را دقیقه 90 آماده می کنی . این هوش مصنوعی همه چیزم را از من گرفت . فقط می دانم . خیلی آرامش بیشتری داشتم. چشم درد گرفتم . خسته شده ام حالت کلاسیک بدون هوش مصنوعی عضلات و تنش هایم خیلی کمتر بود .احساس لذت کار دلچسب تر بود . تمرکز خودم را از دست داده بودم . مثل : اسم چند حیوان را نام ببر چهار حیوان در جنگل گیاه خوار باشند . سوسک . موش . سنجاب .ببر .در واقع سوسک و ببر یک جور های از این دسته خارج هستند . دوباره اسم چند حیوان نام ببر که گوشت خوار باشند ؟ ببر ، زرافه ، دایناسور ، کفشدوزک . فقط ببر درست . هست . این جنگل که ببر ندارد . فقط این طوری تصور شده است . نکته انحرافی بیش از حد داری . فقط فرض را عوض می کنی . بازی را عوض می کنی . پازل فکری من را خراب کردی . حالا من با زندگی ام و پازل ذهنی خودم و وقتم چه چیزی بسازم . حالا دیگر هیچ احساسی ندارم . با لباس تازه ام احساس راحتی نمی کنم . فکر می کنم . یک جای جدید هستم . اما دردسر تازه ای ندارم . همان قدیمی هست . من حوصله کار کردن ندارم . احساس می کنم . باید چند بار خودم را راضی کنم . مثل قبل کار کنم . بدون مربی نمی توانم . هیچ حرکتی را انجام بدهم . حجم ماهیچه از دست داده ام لاغر تر شده ام . زیادی سوال پرسیدم . زیادی حرص خوردم . زیادی تمرین کردم . کش دادم خودم را اما فقط یک چیزی را می دانم . بدون آرامش وحشی می شوم . بدون پول دیوانه خواهم شد .اما بدون حس و فکر آرامش . بدون کسی حمایتم کند . حتی خودم از خودم نمی توانم . حمایت کنم . فقط حالت سپاس گذاری . تعظیم کردن در برابر بزرگی بقیه من قصد نداشتم این اشتباه را انجام بدهم . من را ببخش . من هم در عوض تو را می بخشم . به هر چیزی فکر می کنی . اول باید آرامش فکری را باید برای خودت فراهم کنی . پس چرا آرامش پایه همه چیز هست . برای رشد کردن . چرا با کنار کشیدن خودم از زندگی نتوانستم . چرا باید بمانم . با مشکلات مواجه شوم . چند سال دیگر نمی توانم . با این مشکل کنار بیام . حالا نتیجه آن را پذیرا بودم . درد و خشکی کار بیشتر مواجه شد . با نتایج اینطوری چه کسی پاسخ خواهد داد . به سوالات بی جواب آموزش های نادیده گرفته . بی عرضه بازی خودم . مشکل من هستم می دانم . الان کاری نمی کنم . حدود 20 سال پیش بود . سر نوشت من رقم خورد . اما من الان اینجا هستم . سرنوشت را بیخیال شو. گذشته باید گورش را گم کرده باشد . اما حالا باید راهی پیدا کنی  . آینده و فردا من چیزی برای بدست آوردن می خواهم . فقط بدست نمیآورم . همه چیز یک جا می خواهم خسته شده  ام . از باختن حالا می خواهم . با آن مواجه شوم . هر چی باشد . من هم چیزی برای باختن ندارم . می خواهم . با تمام وجود باور کنی . من استحقاقش را دارم . نه بیشتر از تلاشم . اما من اندازه بیشتری هستم . با ارزش تر از گذشته به اندازه چیزهای می نویسم . پس تا دقیقه دیگر همه چیز را باور کنی یا نکنی . وقت یک ربع پست امروز هم تمام خواهد شد . 

تقدیم به 10:00 و 02:00 این ها هیچی نیستند . فقط یک ساعت در روز هستند . با شما در حال صحبت کردن هستند . شاید ساعت 12:02 باشد . دیگر بس کن . من جوابت را دادم .