کمترfewer

انگار نمی شه ثابت قدم بود و از یک جایی کم میارم پس دوباره به حد و اندازه قبلی خودم بر می گردم و شاید زیاد از حد به خودم زور گویی و فشار بیشتر یک حد توان مشخص وجود دارد بیشتر از این نه انرژیم تمام شده است و فردا چی از دکمه مواقع استراری از خودم استفاده می کنم از الان مهم تر نیست به یک جایی من را با تاکسی برسان که جایی امنی باشد و توان تکیه بر خودم را بیشتر از قبل داشته باشم اگر به خودم تکیه نداده باشم فرو می ریزم به زمین و پخش زمین میشم چرا حوصله این کار راحت ساده و آسان یعنی نوشتن روزی اینقدر و اعداد که برایم به نتیجه می رساند را اصلن ندارم بیشتر نمی شه از خودم و انرژی استرار و موقع خطر استفاده کرد...الان که خطری تهدیدم نمی کند به خودم فشار می آورم تا....نیاز به کسی پیدا نکنم.... 

 I can't seem to be consistent and I'm lacking from somewhere, so I return to my previous level and size, and maybe I force myself too much and put more pressure. There is a certain limit of strength.  And what will happen tomorrow, I will use the remote control button from now on, it is not important, take me to a safe place by taxi and I will be able to rely on myself more than before. If I don't rely on myself, I will collapse.  I want to spread the land and spread the land. Why do I get bored of this simple and easy work? It means that I don't have the numbers to write so much a day and the numbers that will bring me results. I can't use myself and my energy more when there is danger... now that there is no danger threatening me.  I push myself so that I don't need anyone

خیلی زودتر از آن چیزی که فکر می کردم علاقه ام را به هر کاری از دست دادم.

بالا تایپ کرده بودم اشتباهن انگ ار = انگار معنیش چی میشه شاید حریف خودمان و خون و بدن و خستگی و سرما و گرمای خود و عادتهایمان شرایط و امکانات و ماده جاذبه و تنفس و آب و غذا هر چیزی کم بیاوریم ضد گلوله و ضد مرگ بودن و سوار جسم یعنی وابسته به بدن خود هستیم....I lost interest in anything much sooner than I thought.

 I had typed it wrong above, it seems like what does it mean, maybe our opponent, our blood, our body, our fatigue, our cold, our heat, our habits, conditions, facilities, matter, gravity, breathing, water, and food, if we reduce anything, it is bulletproof and deathproof.  And riding the body means we are dependent on our body....

همیشه از خودم می پرسم چرا از یک مرحله به بعد دیوانه می شوم چرا بعد از تایپ تمام کدهای سایت w3 schools چیز خاصی یاد نگرفتم یا چرا بعد از ۲ ساعت تایپ و ارور ۵۰۰ گرفتن از درگاه احساس پوچی و نابودی در زندگی آنلاین و حرفی برای گفتن ندارم اما "جادی میرانی" همیشه توصیه می کرد که کپی نکنید کد ها را تایپ کنید و معرفی کتاب عادت های اتمی یا کار عمیق بود خودش حرف از یک مسیر عصبی در مغز می کرد الان دارم با گوشی و صفحه لمسی تایپ می کنم... خوب من از پس این مسیر عصبی بون اشکال بر نیامدم هر بار می خواهم وارد سایتی یا سامانه الکترونیکی شوم یا با گوشی تایپ کنم یا کد بنویسم هنوز می ترسم ...حوصله تایپ دقیق و بدون خطا را ندارم....و صدماتی از لحاظ اسکلتی آنقدر خم شدپ و به این صفحات خیره نگاه کردم جفت دست لمسی یا ۱۰ انگشتی تایپ کردم....نتیجه این مسیر عصبی زورکی ساخته می شود نه با علاقه اما همیشه با علاقه کارهای بهتری در می آید نمیشه گفت همه کار امشب از زورکی کار کردن بود یا با علاقه بود بدون علاقه هم نبود در هم. بود خلاصه..I always ask myself why I go crazy from one stage to the next, why didn't I learn anything special after typing all the codes of the w3 schools site, or why after 2 hours of typing and getting 500 errors from the portal, I feel empty and destroyed in online life, and a word for  I don't have anything to say, but "Jadi Mirani" always recommended that you don't copy, type the codes, and the introduction of the book Atomic Habits or Deep Work was talking about a nerve path in the brain. Now I'm typing with my phone and touch screen.  .. Well, I didn't get over this nervous path, no problem. Every time I want to enter a website or an electronic system, or type on my phone, or write code, I'm still afraid... I don't have the patience to type accurately and without errors... and  Injuries in terms of skeleton, I bent so much and stared at these pages, I typed with a pair of touch hands or 10 fingers....the result of this neural pathway is made by force, not with interest, but always with interest, better work can be done.  Tonight, was it because I was forced to work, or was it with interest, without interest, it was not the same.  It was a summary..