رکورد های که فقط برای خود آدم مهم هستند 3

خوب همه چیز شروع شد شاید خبر نداشته باشید . ولی الان من در یک مسابقه شرکت می کنم ، که باید خیلی سریع تایپ کنم ، انگار خیلی سریع باید تایپ کنم . این کار رو باید انجام بدهم .

خوب امشب همه چیز درهم و برهم تر از همه شب است ، چون هیچ چیز رو نمی توانم ،فکر کنم ، انگار همه چیز در دست دیگر است .

وای خدای من چقدر استرس دارم ، این هم صدای زیاد از کیبرد ، آن هم با این تکنیک ، الان باید چی بنویسم . باید بیشتر تمرکز داشته باشم . ولی انگار من نمی توانم . خوب الان احساس می کنم ، من یک بازنده هستم . ساعت چند است . خوب الان ساعت 01:46 دارم من 10 پست امشب در 5 وبلاگ باید داشته باشم .

این رکورد برای من هیچ اهمیتی ندارد ، فقط خوبی این روش این است که خیلی سریع دارم کار می کنم . منی که این همه باید فکر کنم یک چیز رو بنویسم . البته خیلی هم فکر نمی کنم .

فقط احساس می کنم .الان همه چیز به مرگ و زندگی من بسته دارد . یکی جلوی من رو بگیرید .

زیاد اتفاق خاصی نمی افتد . فقط احساس می کنم . دغدغه های که داشتم ، دارند . خودشون رو نشان می دهند . انگار الان مچ تمام شکست های زندگی خودم رو گرفتم . همه چیز خیلی سریع تر دارند آشکار می شوند .

من دوست داشتم ، خیلی زیاد درس بخوانم ، انگار دلیل این که در مدرسه در دانشگاه در کار در هم چیز زندگی ام شکست خوردم دلیل اش این گیج بازی بود .

یادم نمی رود ، برای یک موضوعی فرستاده شدم . هنگ موقع سرباز فرمانده اسم رو صدا کرد . دقیقا وضعیت زندگی من همراه من بود .

به من نگاه کرد گفت : امیر گیج بازی در نیار . 

البته با اردات به هم نام های من امیر منظور خودم هستم . امیر می تواند امید باشه می تواند محمد باشد ، فرقی نمی کند هر اسمی که شما دارید .

من با تایپ ده انگشتی و یکمی استعداد ژنتیکی دارم ، این مسابقه که خودم در آن شرکت کرده ام ، بر محدودیت های خودم غلبه می کنم .

تا این حد کافی الان ساعت01:51